Nieśplik japoński – to drzewo z gatunku różowatych. Syrop z jego owoców ma właściwości wykrztuśne, działa jako substancja rozpuszczająca śluz, która ponadto łagodzi podrażnienia układu pokarmowego i oddechowego.
Szachownica, korona – roślina znana z przydomowych ogrodów. Mało kto jednak wie, że szachownice wykazują działanie przeciwkaszlowe, ściągające, łagodzące, wykrztuśne i przeciwgorączkowe.
Wolfiporia extensa – gatunek chińskiego nadrzewnego grzyba z gatunku żagwiowatych.
Pomarańcza olbrzymia, pomelo – w Azji Południowo-Wschodniej wywar z liści i kwiatów używa się jako środek uspokajający przy epilepsji, silnych atakach kaszlu i pląsawicy; gorący wywar z liści używa się na opuchlizny i zranienia, a sok – jako środek przeciwgorączkowy. Nasion używa się jako środka przeciw kaszlowi, dyspepsji i lumbago.
Rozwar wielkokwiatowy – roślina lecznicza na dalekim Wschodzie. Korzenie zawierają saponiny triterpenowe, główna substancja czynna to platykodyna D o działaniu wykrztuśnym.
Pinelia trójlistkowa – surowcem zielarskim jest bulwa. W tradycyjnej medycynie chińskiej sproszkowane bulwy, zwane ban xia, uznawane są za środek o działaniu m.in przeciwbólowym, znieczulającym, antydepresyjnym, przeciwwymiotnym, przeciwzapalnym, przeciwkaszlowym, napotnym.. Stosowany jest również do wzmacniania śledziony, pozbywania się śluzu z płuc i żołądka oraz w mieszance do bezoperacyjnego usuwania kamieni żółciowych.
Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) – gatunek rośliny z rodziny cytryńcowatych. W stanie naturalnym występuje w górskich lasach i dolinach rzek Dalekiego Wschodu. Głównie w Rosji i Chinach. Owoce zawierają cukry, kwasy organiczne i witaminę C. Zwiększają zdolności do pracy umysłowej i fizycznej, usuwają zmęczenie, poprawiają ostrość widzenia w ciemności. Nasiona zawierają schizandrynę i schizandrol i witaminę E. Z owoców sporządza się konfitury, dżemy. Soku używa się jako dodatek smakowy do win. Z kory i liści sporządza się napar, który może zastąpić herbatę.
Gurdlina ogórkowata – gatunek rośliny tropikalnej, uprawiany dla owoców używanych w kuchniach azjatyckich jako warzywo oraz jako roślina ozdobna w całej strefie tropikalnej. Pochodzi z południowo-wschodniej Azji i północnej Australii. Roślina jadalna. Cieszy się dużą popularnością w kuchniach krajów Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Młode pędy, liście i wąsy bywają spożywane także na surowo.
Podbiał pospolity – naparem z podbiału leczyli już starożytni medycy – Hipokrates, Galen i Pliniusz. Bł. Hildegarda stosowała go przy wszystkich chorobach piersiowych i jako środek wykrztuśny. Przy astmie i przewlekłym kaszlu, a także podczas zapalenia oskrzeli wdychano przez rurkę dym z korzeni tej rośliny spalanych na węglu z drzew cytrusowych. Palono też – tak jak papierosy – jej specjalnie wysuszone i zwinięte liście. Wykorzystywano podbiał do leczenia schorzeń skórnych: ran, czyraków, wrzodów, ropni, odcisków, oparzeń, pękających brodawek u kobiet karmiących oraz przy tzw. róży i uporczywych bólach głowy.
Morela pospolita wyciag z pestek – wewnątrz miękkiej części moreli znajduje się nasienie, czyli pestka, zwana przez niektórych morelowym migdałem lub gorzkim migdałem. Morelowe migdały zwykle pochodzą z Armenii, północnych Chin, w rejonach Himalajów i przylegającej części Azji i uważa się je za dobre źródło żelaza, potasu i fosforu, ale tak na prawdę furorę robią jako najlepsze źródło witaminy B17 znanej również jako amigdalinę.
Imbir – jest jedną z tych roślin, bez których wiele narodów nie wyobraża sobie życia. Właściwości lecznicze imbiru są powszechnie wykorzystywane w Azji. Dla każdego Azjaty imbir to podstawowy dodatek do potraw i bardzo skuteczne lekarstwo na przeziębienie (herbata z imbirem), mdłości (napar z imbiru) czy bóle miesiączkowe (plastry korzenia imbiru).
Korzeń lukrecji – zawiera 5–14% glicyryzyny dającej smak słodkawy (jest 40 razy słodsza od cukru). Działa rozkurczowo, używany jest jako środek wykrztuśny, przeczyszczający, moczopędny. Zwiększa wydzielanie soku żołądkowego i pobudza przemianę materii, zapobiega wzdęciom oraz kolce jelitowej. Wpływa korzystnie na wydzielanie hormonów. Jest również dodatkiem do innych lekarstw dla poprawiania ich smaku. Dobre rezultaty uzyskano w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy. Przy długotrwałym stosowaniu może jednak doprowadzić do nadmiernego uwodnienia się tkanek, obrzęków i innych dolegliwości.
Mentol – alkohol z grupy terpenów, o ostrym, przenikliwym zapachu miętowym, stosowany masowo w przemyśle kosmetycznym i pomocniczych środkach farmaceutycznych. Mentol jest wyodrębniany głównie z mięty pieprzowej i innych gatunków mięty. Jest on jednym ze składników wielu olejków eterycznych innych roślin.
Miód – ma właściwości antybakteryjne – niektóre bakterie zwalcza lepiej niż antybiotyki. Wzmacnia również serce, koi nerwy, ożywia mózg, goi rany. Miód nie powinien być podawany dzieciom do 12 miesiąca życia. Spożycie występującej w miodzie bakterii Clostridium botulinum może spowodować u niemowląt (poniżej pierwszego roku życia) chorobę zwaną Botulinizmem.
Należy jednak pamiętać, że syrop Nin Jiom Pei Pa Koa określany jest jako suplement diety i jako taki powinien być traktowany. Przy poważniejszych stanach chorobowych warto skorzystać z porady lekarza.
Reviews
There are no reviews yet.